พาร์กินสันคืออะไร

โรคพาร์กินสัน นับเป็นโรคความเสื่อมของระบบประสาทที่พบได้บ่อยโดยพบประมาณร้อยละ 0.3 ของประชากรโดยรวม
และในผู้สูงอายุที่มีอายุมากกว่า 60 ปี พบมากขึ้นเป็นประมาณร้อยละ 1-2

• กลไกการเกิดโรค

เกิดจากมีโปรตีนชนิดหนึ่งที่ผิดปกติตกตะกอนและสะสมอยู่ใน
ซลล์ประสาทที่สมองส่วนกลาง ทำให้เซลล์สมองบริเวณนั้นเสื่อม
ซึ่งเซลล์สมองบริเวณนี้ทำหน้าที่สำคัญในการผลิตสารสื่อประสาทที่เรียกว่าโดปามีน มีความสำคัญในการควบคุมการเคลื่อนไหวร่างกาย
เมื่อมีการเสื่อมของเซลล์ประสาทจะส่งผลให้สารโดปามีนในสมองลดลงทำให้เกิดการเคลื่อนไหวผิดปกติ

• ปัจจัยเสี่ยง

อายุที่เพิ่มขึ้นเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุด
มีประวัติครอบครัวเป็นโรคพาร์กินสัน
สัมผัสสารกำจัดศัตรูพืช
มีประวัติได้รับการบาดเจ็บของสมองชำ ๆ เช่น นักมวยเป็นต้น

• การรักษา

ในปัจจุบันยังไม่มีการรักษาโรคพาร์กินสันให้หายขาดหรือหยุดยั้งการดำเนินของโรคได้การรักษาจึงมุ่งเน้นการบรรเทาอาการ
เพื่อให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตเป็นปกติมากที่สุดปัจจุบันมีทั้งการรักษาด้วยยา การรักษาโดยไม่ใช้ยา และการรักษาขั้นสูง
เช่น การผ่าตัดฝังเครื่องกระตุ้นสมองส่วนลึกด้วยไฟฟ้า เป็นต้น

เผยแพร่เนื่องในวันพาร์กินสันโลก (วันที่ 11 เมษายน 2564)
ที่มา : ศ. นพ.รุ่งโรจน์ พิทยศิริ และ พญ.ทิตญา ประเสริฐปั่น